Historia architektury

Kiedy ludzie porzucili koczowniczy tryb życia na rzecz osadnictwa zaczęły powstawać pierwsze osady. Czy zastanawialiście się, gdzie jest początek historii architektury, dzięki której dziś powstają szklane drapacze chmur? Wybierzmy się krótko w niekrótką podróż do przeszłości. Dziedzina nauki, jaką jest historia architektury dzieli nasz przedmiot zainteresowania na konkretne epoki stylistyczne. Każda z nich wyróżnia się na tle pozostałych indywidualnymi cechami. Epoka prehistoryczna Na samym starcie historii architektury znajduje się oczywiście prehistoria i budowle związane z pochówkiem. W tym okresie praludzie mieszkali przeważnie w jamach jaskiń lub szałasach. To wtedy powstały skalne malowidła. Najstarszą sztuką jest ta pochodząca z paleolitu i neolitu. Wszelkie dzieła były jedynie wytworami pracy ludzkich rąk.

Architektura w starożytności

• Kolejna epoka historyczna była już znacznie bardziej urozmaicona. Przede wszystkim architektura zaczęła rozwijać się w różnych częściach świata. Zabytkowe dziś piramidy pochodzą z okresu starożytnego Egiptu, a piękne świątynie w Atenach stworzyli w tym samym czasie przodkowie Greków. Rzymskie Koloseum odwiedzane chętnie przez turystów powstało w wiekach przed narodzinami Chrystusa. Sztuka mykeńska, helleńska i egejska narodziła się pod wpływem dorobku Persów, a także mieszkańców Mezopotamii. Z architektury klasycznej funkcjonującej w antyku czerpała późniejsza architektura renesansu, dzięki czemu nie zapomniano o jej charakterystycznych kolumnach w trzech porządkach: doryckim, jońskim i korynckim.

   

Architektura średniowiecza

• Zapoczątkowało ją wczesne chrześcijaństwo. Wyróżnia się w niej budowle koptyjskie i te z przed czasów romańskich. Rozpoznawalny gotyk i charakterystyczne bizantyjskie zdobienia znalazły się na budynkach tworzonych w tym okresie. 

Nowożytność w architekturze

• Wraz z końcem średniowiecza i odrodzeniem wiary w ludzkie możliwości i potencjał narodziły się pomysły na tworzenie budynków w nawiązaniu do antyku. Liczne renesansowe pałace po dzień dzisiejszy zachwycają kunsztem mistrzów architektonicznych. Liczne zdobienia na początku wykonywane z użyciem farb dominowały w renesansie. Dopiero barok wprowadził wiele złota do ludzkiego otoczenia. Styl rokoko nie był obojętny architektom nowożytnym. 

XIX wiek

• To czas nawiązań do przeszłości. Dlatego wyróżniamy tutaj architekturę neoromańską, neogotycką, neorenesansową, neomauretaniczną. Pod koniec XIX wieku pojawiła się piękna architektura secesyjna. 

XX i XXI wiek

• Współczesna architektura rozwija się jeszcze szybciej niż jej poprzedniczki. Z roku na rok mamy doczynienia z zupełnie nowymi trendami budownictwa i wystroju wnętrz. Na początku w XX wieku pojawił się modernizm, następnie ekspresjonizm, które później zostały wyparte przez tradycjonalistyczną architekturę i postmodernizm w tym high-tech, dekonstruktywizm, neomodernizm. Ciekawe w jakim kierunku współczesne budownictwo będzie rozwijało się dalej? Jaka przyszłość czeka inteligentne domy sterowane cyfrowe?

.